A Febre Amarela

1.- Datos e Cifras: A febre amarela é unha enfermidade vírica aguda, hemorrágica, transmitida por mosquitos infectados. O termo "amarela" alude á ictericia que presentan algúns pacientes. A mortalidade dos casos graves non tratados pode chegar ao 50%. Calcúlase que cada ano se producen no mundo 200 000 casos de febre amarela que causan unhas 30 000 mortes. O virus é endémico nas zonas tropicais de África e América Latina, cunha poboación de máis de 900 millóns de habitantes. O número de casos de febre amarela aumentou nos dous últimos decenios debido á diminución da inmunidade da poboación, a deforestación, a urbanización, os movementos de poboación e o cambio climático. Non hai tratamento curativo para a febre amarela. O tratamento é sintomático e consiste en paliar os síntomas e manter o benestar do paciente. A vacinación é a medida preventiva máis importante contra a febre amarela. A vacina é segura, alcanzable, moi eficaz, e unha soa dose é suficiente para conferir inmunidade e protección para sempre, sen necesidade de dose de recordo. A vacina ofrece unha inmunidade efectiva ao 99% das persoas vacinadas nun prazo de 30 días.

2.- Transmisión – Cal é o vector: También conocida como la enfermedad del vómito negro o plaga americana, la fiebre amarilla es una patología viral transmitida por la picadura de un mosquito infectado, que se caracteriza por la ictericia y la fiebre que produce, en ocasiones con hemorragias.

3.- Factores de risco: Entre os factores que poden incrementar a probabilidade de contraer febre amarela atópanse os seguintes: Vivir ou traballar en zonas nas que hai febre amarela, ou viaxar ás devanditas zonas Non tomar as precaucións adecuadas, como a vacinación ou a protección para evitar as picaduras de mosquitos

4.- Diagnostico e Tratamento: O diagnóstico diferencial da síndrome ictérico febril en calquera persoa que vive ou proveniente de zonas endémicas de Febre Amarela inclúe Hepatite A, malaria, leptospirosis e Dengue hemorrágico. Non existe tratamento eficaz para a febre amarela, justificando a importancia da vacinación. Nos casos graves está indicado o tratamento sintomático e de soporte, particularmente a rehidratación e o control de posible hipotensión. A mortalidade global é do 5% en poboacións indíxenas de rexións endémicas, aínda que nos casos graves, en epidemias ou entre poboacións non indíxenas, até o 50% dos pacientes poden falecer. Certos casos resultan en insuficiencia renal aguda polo que a diálese é importante para o tratamento renal.

5.- Prevención: 1. Vacinación A vacinación é a medida máis importante para previr a febre amarela. Para previr as epidemias en zonas de alto risco con baixa cobertura vacunal é fundamental que os brotes se identifiquen e controlen rapidamente mediante a inmunización. Para previr os brotes nas rexións afectadas, a cobertura vacunal debe ser como mínimo dun 60% a 80% da poboación en risco. En África, son poucos os países endémicos que teñen na actualidade este nivel de cobertura.

5(2).- Control: Nalgunhas situacións, o control dos mosquitos é fundamental ata que a vacinación faga efecto. O risco de transmisión da febre amarela en zonas urbanas pode reducirse eliminando os potenciais criadeiros de mosquitos e aplicando insecticidas ao auga onde se desenvolven nos seus estadios máis temperáns. Combinada coas campañas de vacinación de emerxencia, a fumigación con insecticidas para matar os mosquitos adultos pode reducir ou deter a transmisión da febre amarela, "gañando tempo" para que as poboacións vacinadas adquiran a inmunidade.