3. Sozializazioa: prozesu dinamikoa 3.1. Gizarte identitatea Norberaren identitatea Gizabanako bakoitzak ezuagarri bereizgarriak Bakoitza gizaki bakar eta berdingabea da. Ez daude bi gizaki berdinak direnak. Gizarte identitatea Gizarte taldeetan jaiotzen gara Gizarteko balio orokorrak geureganatzen ditugu Gure gizarteko usadio eta ohiturak geure egiten ditugu eta haiekin identifikatzen gara.

3.2 Sozializazioa Sozializazio prozesuaren bidez: Norberaren identitatea eta gizarte identitatea besteekin eta besteen bidez geureganatzen dugu. Gizarteko kultura bereganatzen du Norberaren identitatea garatzen du

Lehen mailako sozializazioa Etaparik garrantzitsuena Helburua: gizabanakoa gizartean sartzea. Haurtzaroan, familiaren baitan ematen da. Beste eragileak: Lehen Hezkuntza, TB… Haurrak inguruan dituen horien rolak, jarrerak eta balioak hartzen ditu. Haiekin eta munduarekin identifikatzen hasten da.

Orokortze prozesuaren bidez: rolak, arauak, balioak… barneratzen ditu gutxika-gutxika, mailakako prosezua da. Arauak barneratzeko adibidea: Hasieran pentsatutakoa: amatxo nirekin haserretuta dago Beste ondorio bat: anaiari jostailuak uzten ez dizkiodanean, amatxo haserretu egiten da. Aita, amama eta aitite ere haserretu egiten dira Urrats garrantzitsuena: denak daude anaiari jostailuak ez uztearen kontra. Arau orokorra: anaiari nire jostailuak utzi behar dizkiot.

Lehen mailako sozializazioa ez da kognitibo edo intelektual hutsa. Alderdi emozionalak berebiziko eragina du. Txikitako maitasun harremanek gure bizitza baldintzatuko dute.

Bigarren mailako sozializazioa Mundu instituzionalak barneratzen ditugu. Sozializazio eragileak: Lan-erakundeak Erakunde politikoak Erlijio-erakundeak 1. eta 2. mailaren arteko desberdintasuna: 1. mailan ez dago identifikazio arazorik: haurrak inguruan dituen besteak inposatuak dira. 2. mailan zer gizarte esparruan sartu nahi duen erabakiko du eta esparruko arauak barneratuko ditu.

Ez daude haurtzaroko harreman gozo eta samurrak. Gizarte-elkarreraginak ez du hainbesterainoko garrantzia afektibitatearen aldetik. Ez daude haurtzaroko harreman gozo eta samurrak. Ezagutzak ez dira berez barneratzen, baizik eta teknika pedagogiko berezien bidez. Hazkuntza krisiak daude: 1.mailaren amaieran: gurasoen mundutik aparte, beste mundu batzuk ezagutzen direnean Identifikazio krisia Krisi bortitzegia izan behar da 1.mailako ezagutza zapuzteko. 2.mailako sozializazioa,1.a jarraituz eraikitzen da.

Birsozializazioa Birsozializazioan 2 eduki mota barneratzen ditugu: Sozializatu den gizarteaz bestelako gizarte bateko rolak, balioak, jarrerak, etab. Bere gizartean bertan emandako aldaketen ondorioz, gizarte horretako eduki berriak. Birsozializazio prozesua eta 1.mailakoa antzekoak dira baina birsozializazioa ez da hutsetik abiatzen. 2 urratsak: Ordura arteko ikuspegiak bertan behera geratzen dira. Bestelako identifikazioa sortzen da.

Krisi sakonen ondorioz sortzen dira: hazkuntza pertsonaleko prozesuengatik, gizarte aldaketa azkarrengatik, sektengatik. Aurreko biografia (gertakariak, pertsonak) berriro interpretatzen dira.

3.3 Tradizioa Sozializazio prozesuaren bidez aurreko belaunaldietatik jasotzen duguna. Ezagutzak, sinesmenak, arauak, folklorea… Prozesu historiko baten emaitza. Bizitzan hartutako aukeren edo erabakien ondorioa Tradizioak mugatu edota baldintzatzen gaitu Batzuetan, aurrerapenaren kontrakoa Beste askotan, jakinduria iturria

Gizakiak askatasuna dauka tradizioak onartzeko edo haiei uko egiteko Tradizioak norbanakoaren identitatearen garapenean garrantzia edukiko du.