Ciclo Reproductivo de Moluscos Bivalvos Javier Pumares Pérez Daniel Rivera Ramos 1º Bachillerato A Bioloxía e xeoloxía Profesora: Mª Carmen Cid Manzano

A maioría dos bivalvos son dioicos, esto quere dicir que teñen individuos femia e macho. Normalmente non podemos diferenciar a simple vista os individuos machos das femias, o que se coñece como ausencia de dimorfismo sexual.

-Algunas ostras teñen unha sexualidade alterna, é dicir, cambian de sexo ó final de cada ciclo reproductor. -Algunhas especies de bivalvos son hermafroditas funcionais. -Outras especies alcanzan a súa madurez sexual como machos, e a medida que van envellecendo transformase en hembras (hermafroditismo protándrico).

A maioría de bivalvos conservan un par de gónadas, que son os órganos encargados da producción de gametos, que normalmente son grandes e están embutidos entre as vísceras, de modo que aparentemente só poseen unha masa xenital. De todas formas, nalgunhas especies como as vieiras observanse gónadas ben definidas.

A gametoxénese é o proceso de formación de gametos: -Formanse espermatozoides nos machos. Neste caso chámase espermatoxénese. -Formanse ovocitos nas femias. Neste caso denominase ovoxénese.

Cando os espermatozoides están maduros son liberados ó exterior e dispersanse na auga. Os óvulos atravesan as branquias e se manteñen na cámara inhalante onde reciben os espermatozoides que entran co fluxo da agua inhalante -As larvas permanecen un tempo na cavidade do manto, como nunha incubadora.

O período de desova, varía segundo a especie e a situación xeográfica. O seu ciclo reproductivo está controlado de forma interna polo sistema nervioso e hormonal e de forma externa por factores ambientales (a temperatura, a cantidade de alimento dispoñible e o fotoperíodo.) Desove parcial

-Bivalvos de climas temperados: -Bivalvos de climas tropicais: Os bivalvos de climas templados pasan por dous períodos de desova dentro o mesmo ano, tras a producción máxima de fitoplancton (en primaveira y outono). As especies tropicais desovan durante a maior parte do ano. -Bivalvos de climas temperados: -Bivalvos de climas tropicais:

Despois de liberar os gametos, o espermatozoide pode penetrar no ovocito e prodúcese unha membrana de fertilización que impedirá o paso dun novo espermatozoide. Despois da fecundación prodúcese a segmentación do ovo, proceso polo que se divide a célula por mitose, dando lugar a un embrión multicelular (mórula ).O peso da mórula fai que se deposite no fondo onde continuará o desenvolvemento larvario.

O primeiro estado larvario é o de «larva trocófora»(h) que non desarrollou a cuncha, desprázase utilizando cilios e aliméntase das reservas do ovo. Primeiro, a larva veliger denominase en «D»(i), debido ó ángulo recto que forma a súa cuncha. A medida que a larva crece ,a súa cuncha adquire unha forma máis redondeada y pasa a denominarse larva veliger «umbonada»(j).

A última fase denominada «pediveliger», caracterizase polo desenvolvemento do pé, e por poseer a capacidade de asentarse. O asentamiento supón o paso da vida planctónica na columna de auga á unión ó sustrato. Ó unirse ó substrato sufren unha metamorfose que consiste na pérdida do velo e o desenvolvemento da estructura interna característica dun mexilón adulto, denominanse xuvenis.

A seguinte fase é a de «larva veliger». Nesta fase secretase a cuncha, además contan cun sistema dixestivo completo y cunha estructura chamada velo. O velo é unha estructura ciliada en forma de lóbulos que lle permite nadar e alimentarse filtrando as partículas en suspensión.

Ciclo reproductivo del mejillón (Mytilus galloprovincialis).

Ciclo de vida de C. rhizophorae*??? A: Liberación de gametos sexuais; B: Ovo aínda non fertilizado; C: Ovo fertilizado; D: Larva Trocofóra; E: Larva Veliger; F: Larva Pediveliger; G: Xuvenil temprano; H: Xuvenil tardío; I: Adultos.

Fontes de documentación