Medpredmetna literarna delavnica: Federico García Lorca in Srečko Kosovel – povezava slovenskega in španskega jezika Darinka Ambrož in Urša Kastelic Vukadinovič

Kaj naj sploh rečem o poeziji? Kaj naj rečem o teh oblakih in tem nebu? Gledati, gledati in nič drugega … Federico García Lorca Samo Človek, ki bo globoko izoblikoval svojo dušo, le tak človek bo lahko človek bodočnosti, pošten, pravičen in etičen, ker je tudi vsa etika odsev lepote duše. Srečko Kosovel

Mednarodna izmenjava s špansko šolo IES Alhakén II iz Córdobe, promocija slovenske literature, kulture in jezika.

CILJI Medpredmetno povezati slovenski in španski jezik, spodbujati dijakovo doživljanje poezije (začutiti pesniški svet), gojiti dijakovo lastno ustvarjalnost (izraziti lastno doživetje in izraziti sebe).

SREČKO FEDERICO KOSOVEL GARCÍA LORCA

TomajGranada

A. ČERNIGOJS. DALÍ

Kras Andaluzija

CANCIÓN DEL JINETE Córdoba. Lejana y sola. Jaca negra, luna grande, y aceitunas en mi alforja. Aunque sepa los caminos yo nunca llegaré a Córdoba. Por el llano, por el viento, jaca negra, luna roja. La muerte me está mirando desde las torres de Córdoba. ¡Ay qué camino tan largo! ¡Ay mi jaca valerosa! ¡Ay que la muerte me espera, antes de llegar a Córdoba! Córdoba. Lejana y sola. VITEZOVA PESEM Cordoba. Daljna in sama. Kobila črna, luna velika, in masline v moji bisagi. Čeprav poznam vse ceste, nikdar ne pridem v Cordobo. Na ravnini, v vetru kobila črna, luna rdeča. Smrt me oprezuje s stolpov v Cordobi. Joj, kako dolga je cesta! Joj, moja vrla kobila! Joj, ko me smrt pričakuje, preden še pridem v Cordobo! Cordoba. Daljna in sama. Prevedel Alojz Gradnik

Srečko Kosovel: Slutnja Polja. Podrtija ob cesti. Tema. Tišina bolesti. V dalji okno svetlo. Kdo? senca na njem. Nekdo gleda za menoj, z menoj nepokoj in slutnja smrti. SREČKO KOSOVEL: PRESENTIMIENTO Campos. Escombros al lado de la calle. Oscuridad. El silencio del dolor. En la lejanía una ventana iluminada. ¿Quién? Una sombra en ella. Una mirada me sigue. Conmigo intranquilidad y presentimiento de la muerte. (Prevod Urša Kastelic Vukadinovič in Ignacio Escriche Rubio)

SREČKO KOSOVEL: RDEČA RAKETA Jaz sem rdeča raketa, vžigam Se in gorim in ugašam. Joj, jaz v rdeči obleki! Joj, jaz s srcem rdečim! Joj, jaz z rdečo krvjo! Neutruden bežim, kakor da sam moram v izpolnjenje. In čim bolj bežim, tem bolj gorim. In čim bolj gorim, tem bolj trpim. In čim bolj trpim, hitreje ugašam. O, jaz, ki bi živel rad večno. In grem, čovek rdeči, čez polje zeleno, nad mano po sinjem jezeru tišine železni oblaki, o, jaz pa grem, grem, človek rdeči! Povsod je tišina: na polju, na nebu, v oblakih, le jaz bežim, gorim s svojim ognjem pekočim in ne morem tišine doseči. SREČKO KOSOVEL: UN COHETE ROJO Yo soy un cohete rojo, me enciendo y ardo y me apago. Ay, ¡yo voy vestido de rojo! Ay, ¡yo llevo un corazón rojo! Ay, ¡yo tengo sangre roja! Huyo sin cansarme como si tuviera que cumplir conmigo mismo. Y cuanto más huyo, más ardo. Y cuanto más ardo, más sufro, y cuanto más sufro, antes me apago. Oh, yo, que me gustaría vivir para siempre. Y voy, hombre rojo, por el campo verde, encima de mí, por el lago celeste de silencio de nubes de hierro, oh, yo me voy, me voy, ¡hombre rojo! Por doquier hay silencio: en el campo, en el cielo, en las nubes, sólo yo huyo, ardo con mi fuego ardiente y no puedo alcanzar el silencio (Prevod Santiago Martín)

SREČKO KOSOVEL: OSTRI RITMI Jaz sem zlomljen lok nekega kroga. In sem strta figura nekega kipa. In zamolčano mnenje nekoga. Jaz sem sila, ki jo je razklala ostrina. Ko da hodim po osteh, vedno hujša mi je tvoja mirna bližina. SREČKO KOSOVEL: RITMOS AGUDOS Yo soy el arco roto de un círculo. Y soy la figura partida de una estatua. Y la opinión tácita de alguien. Yo soy la fuerza quebrada por la agudeza. Como si anduviera sobre puntas, cada vez se me hace más dura tu tranquila cercanía. (Prevod Santiago Martín)

La guitarra. Empieza el llanto de la guitarra. Se rompen las copas de la madrugada. Empieza el llanto de la guitarra. Es inútil callarla. Es imposible callarla. Llora monótona como llora el agua, como llora el viento sobre la nevada Es imposible callarla, Llora por cosas lejanas. Arena del Sur caliente que pide camelias blancas. Llora flecha sin blanco, la tarde sin mañana, y el primer pájaro muerto sobre la rama ¡Oh guitarra! Corazón malherido por cinco espadas Kitara Oglasi se jok kitare.Drobe se kelihi noči. Oglasi se jok kitare. Tolažba vsaka je zaman. Utišati je ni mogoče. Joče monotono, kakor joče voda, kakor joče veter v metežu snežink. Utišati je ni mogoče. Joče zaradi daljnih stvari. Zaradi proda vročega juga, ki si belih kamelij želi. Objokuje strelico brez cilja, večer brez jutrišnjega dne in prvo mrtvo ptico na drevesu. O kitara, o srce – s petero meči smrtno ranjeno!

POETA EN LLUVIANA Hoy me encuentro frustrado porque no estás a mi lado. La distancia, gran enemiga del amor, nunca podrá con nosotros. Aun así te echo de menos, sol. Tengo la guitarra, estamos en la playa. Yo te puedo ligar, o solo probar. Pero no me gusta complicar, me gusta besar. Mira las estrellas en el cielo. ¿Las ves? Tan mucho yo te quiero. ŽIVLJENJE Vidim življenje. Vidim ga. Slutim ga. A zaprta sem v kletki, kletki svoje domišljije. Ne pusti me, ne morem poleteti. A življenje vre v meni. Nekoč bo počilo. Nekoč bo odločilo, kaj z mojim življenjem bo. DREVO Drevo kot življenje, življenje kot drevo. Cveti, živi. Drevo kot dom, življenje v njem. Živi, drvi. Drevo kot ljubezen, propad v njem. Drvi, cveti. Propade.

DOSEŽKI Medpredmetno sodelovanje znotraj izmenjave, sodelovanje španskih in slovenskih dijakov v pogovoru o pesmih; spodbujanje doživljanja lepote in tudi lastnega umetniškega ustvarjanja; promocija slovenske literature, kulture in jezika.