Metabolismo del hemo Cintia Mendez Vedia
Estructura del Hemo Protoporfirina IX
Estructura del hemo 1 2 I HC 3 8 IV Fe II 7 4 III 6 5 CH P HC CH P V N I Pirrol HC CH N 3 8 M M IV Fe II N N P V 7 4 N HC CH III 6 5 P M
Estructura del hemo
Biosíntesis del hemo Grupo prostético de hemoproteínas Es una ferroporfirina Grupo prostético de hemoproteínas * Transporte y almacenamiento de oxígeno :Hb, Mg * Enz respitaratorias: Citocromos * Enz en las que interviene oxígeno: catalasa, peroxidasa Un varón adulto normal debe sintetizar 3,6 mil de billones moléculas de hemo por seg. La cant. de hemo requerida es de 300 mg para un varón de 70 Kg
Biosíntesis del hemo
Biosíntesis del hemo 1- Síntesis del ác. -amimolevulínico a partir de glicina y succinil CoA MITOCONDRIA -aminolevulinato sintetasa (ALAS) Glicina + Succinil CoA Ac -amino -cetoadípico CoA-SH CO2 Cofactor: fosfopiridoxal y Mg 2+ Ác. -aminolevulínico El CO2 corresponde al carboxilo de la glcina
2- Síntesis de porfobilinógeno a partir de Biosíntesis del hemo 2- Síntesis de porfobilinógeno a partir de ác. -amimolevulínico CITOSOL 2 Ác. -amimolevulínico Porfobilinógeno + 2 H2O Porfobilinógeno sintetasa
+ + Biosíntesis del hemo 2 Ác. -AMINOLEBULÍNICO CO.OH CH2 CO.OH CH2 NH2 CO.OH CH2 C O NH2 HO.OC H2C + + C 2 H2O H2N CH2 C C N H 2 Ác. -AMINOLEBULÍNICO PORFOBILINÓGENO
Biosíntesis del hemo 3- Formación de porfirina Polimerización de 4 moléc de PORFOBILINÓGENO para formar un anillo tetrapirrólico de uroporfirinógeno. La unión de los 4 porfobilinógenos se realiza por desaminación del grupo amino terminal, esto deja a los CH2 libres para formar puente entre pirroles.
Biosíntesis del hemo síntesis de porfirina Uroporfirinógeno III A: Ác. acético P: Ác. propiónico PORFIRINÓGENO Uroporfirinógeno III cosintetasa Uroporfirinógeno I sintetasa Uroporfirinó- geno I Uroporfirinó- geno III
Biosíntesis del hemo síntesis de porfirina UROPORFIRINÓGENO III COPROPORFIRINÓGENO III Uroporfirinogeno decarboxilasa (HEMO) Ox. 4 CO2 UROPORFIRINA III (EXCRETADA) UROPORFIRINÓGENO I COPROPORFIRINÓGENO I (EXCRETDA) 4 CO2 Ox. UROPORFIRINA I (EXCRETDA)
Formación de porfirina Biosíntesis del hemo Formación de porfirina COPROPORFIRINÓGENO III Coporfirinógeno oxidasa 2CO2 4 H PROTOPORFIRINÓGENO III MITOCONDRIA MITOCONDRIA Protoporfirinógeno III oxidasa 6 H PROTOPORFIRINA III Fe 2+ Ferroquelatasa (o hemosintetasa) HEMO
Biosíntesis del hemo
Biosíntesis del hemo
Biosíntesis del hemo
PORFIRIAS Son un grupo de trastornos provocados por deficiencias de las enzimas implicadas en la síntesis del hemo. Las tres porfirias más frecuentes son: * Porfiria cutánea tardía, * Porfiria aguda intermitente * Protoporfiria eritropoyética
PORFIRIAS Porfiria cutánea tardía Deficiencia o inactividad la uroporfirinógeno descarboxilasa No es hereditaria HÍGADO Contiene gran cant. de porfirinas Factores que contribuyen a su aparición: * Fe * Alcohol * Estrógenos * Infección provocada por el virus de la hepatitis C Síntoma: Fotosensibilidad cutánea Por exposición a la luz Ampollas Lesiones en la piel
PORFIRIAS Porfiria aguda intermitente Deficiencia de la enzima uroporfirinógeno I sintetasa Hereditaria, dominante (+ Fr en europeos del norte) Excreción de Porfobilinógeno y -aminolevulinato ORINA Se oscurece al contacto del aire y la luz Producc. de Hemo (no mecanismo normal de represión de síntesis x producto final) Activ. de -aminolevulinato sintetasa Síntomas: Dolor abdominal, vómitos, náuseas, distensión abdominal, puede verse afectada la vejiga