Canto desexo cear convosco! Recuperemos a Cea do Señor, comunidade de crentes, mediante a lectura e comprensión da Palabra, a Fracción do Pan, a oración en común, o compromiso vital con Xesús e cos demais. Canto desexo cear convosco! Xoán 13, 1-15 .Xoves Santo. 2010. Autora: Asun Gutiérrez. Música: Donde hay caridad e amor.

Moitos cadros e estampas fannos imaxinar esta Cea de forma que non corresponde ao costume do tempo. Representan a Xesús comendo só cos doce apóstolos. A tradición de Israel reunía aquela noite a homes e mulleres por igual. Polo tanto Xesús reuniríase cos doce e cos seguidores e seguidoras que ordinariamente ían con El no grupo. E con súa nai.

Antes da festa da pascua, Xesús, sabendo que chegara a hora de deixar este mundo para ir ao Pai, e tendo amado os seus que estaban no mundo, amounos ata o extremo. Ignacio Ellacuria e os seus compañeir@s asesinad@s Vicente Ferrer Pedro Arrupe Saber como amou Xesús é a pauta, o exemplo, o máis fundamental na nosa vida (Mt 25). O amor, a entrega, feita realidade na vida, é a esencia da nosa fe. O amor “ata o extremo” comeza polas entregas de cada día.

Entón Xesús, levantouse da mesa, quitou o manto, tomou unha toalla e cinguiuna á cintura. Despois botou agua nunha almofía e comezou a lavar os pés dos discípulos e a secárllelos coa toalla que levaba á cintura. Xesús érguese. Non queda sentado ante a dor e as necesidades dos demais. Preocúpase de facer algo para alivialas. Quita o manto. Despóxase de todo poder; o auténtico servizo só se pode facer desde abaixo, sendo un de tantos. Para lavar os pés a unha persoa é necesario inclinarse, poñerse de xeonllos ante ela. O xesto, propio dos criados, escravos e mulleres, non é só un acto de humildade: é cambiar de raíz todos os conceptos sobre a dignidade, a xerarquía, o correcto, o relixioso. Os xestos e actitudes de Xesús non son só para dar exemplo senón unha pauta de comportamento para os seus seguidores e seguidoras.

Cuando llegó a Simón Pedro, éste se resistió: –Señor, ¿lavarme los pies tú a mí? Xesús contestoulle: –O que éstou facendo, ti non o podes comprender agora; comprenderalo despois. Pedro insistiu: –Xamais permitirei que me laves os pés. Entón Xesús respondeulle: –Se no che lavo os pés, non poderás contarte entre os meus. Ver a Xesús facéndose pequeno é unha denuncia ás nosas formas e desexos de ser “señores”. A idea de que “os de arriba” teñen que ser servidos non é ni a actitude nin a recomendación de Xesús. Resístome, como Pedro, a entrar no “xogo do Evanxeo”?

Daquela díxolles Xesús: – O que se bañou só necesita lavar os pés, porque está completamente limpo; e vós estades limpios, aínda que non todos. Amar é acoller e poñerse ao servizo dos demais, respectando a liberdade e respondendo sempre con amor. Todo ser humano é amable, non polos seus méritos ou calidades, senón porque é amado por Deus. Todos os seres humanos, incluso os máis difíciles, os que criticamos e xulgamos, os que pensamos que son peores ca nós, son amados por Deus. Él é a Auga que nos limpia a todos.

Despois de lavarlles os pés, púxose de novo o manto, volveu sentar na mesa e díxolles: – Comprendedes o que acabo de facer convosco? Vós chamádesmes Mestre e Señor, e tedes razón, porque o son. Pois ben, se eu, que son o Mestre e o Señor, vos lavei os pés, vós debedes facer o mesmo uns cos outros. Xesús propón a súa forma de actuar –amor, acollida, servizo, compromiso, comuñón- como modelo de comportamento para os seus seguidores e seguidoras. A súa mensaxe e o seu testemuño non buscan asegurar privilexios, senón servir. O seu amor é creativo e contaxioso. Capacítanos para amar coma El: “Amádevos como eu vos amei”. Non é unha esixencia, é a mellor experiencia, a maior fonte de alegría. Se amamos como Xesús poderemos crear un mundo mellor para todos. Comprendémolo así?

Xestos de amor fraterno Gestos de Amor fraterno. Xestos de amor fraterno Cear cos amigos, abrirlles o corazón sen medo, lavarlles os pés con mimo e respecto, facerse pan tenro compartido e viño novo bebido. Embriagarse de Deus, e invitar a todos a facer o mesmo. Traballar pola xustiza, empeñarse nunha paz duradeira; dicir non ás armas, desvivirse en proxectos solidarios, reducir as nosas contas e carteiras. Amar ata o extremo, e invitar a todos a facer o mesmo. Crear desconcerto evanxélico. Amar como El nos ama, e invitar a todos a facer o mesmo. Un xesto só, un só, desborda o teu amor que se nos ofrece como manancial de vida. Se nos deixamos alcanzar e lavar, quedamos limpos, como nenos logo de bañados, para descansar no teu colo. Lávame, Señor! Lávanos, Señor! Fl. Ulibarri