Erros máis comúns (2ª parte)

Presentación del tema: "Erros máis comúns (2ª parte)"— Transcripción de la presentación:

1 Erros máis comúns (2ª parte)

2 Pregunta 1 Corrixe os erros que atopes na seguinte oración: Para a maioria, polo menos polos que dedícanse a este asunto, é notorio que a situación é bastante mala.

3 Resposta 1 Para a maioría, polo menos para os que se dedican a este asunto, é notorio que a situación é bastante mala. Confusión entre por e para. Colocación do pronome nunha oración subordinada introducida pola partícula que: ANTEPOSTO. Sempre se coloca til sobre i ou u tónicos en hiato: maioría.

4 Pregunta 2 Corrixe os erros que atopes na seguinte oración: Tal vez na primeira vista isto non parece tan importante pero éo porque unha lingua non pode sobrevivir sen novos falantes que espallan a voz da unha cultura.

5 Resposta 2 Tal vez a primeira vista isto non parece tan importante pero éo porque unha lingua non pode sobrevivir sen novos falantes que espallen a voz dunha cultura. Construción fixa: a primeira vista. Preposición de + artigo unha: contraen formando dunha. Que + subxuntivo.

6 Pregunta 3 Aínda que se os chama dialectos a verdade é que se distinguen moito da lingua croata e polos Croatas non é doado entendelos.

7 Resposta 3 Aínda que se lles chama dialectos a verdade é que se distinguen moito da lingua croata e para os croatas non é doado entendelos.

8 Pregunta 4 Algunas versions se consideran moi atrasadas e ademáis están asociadas co campo e a poboación no desarrollada.

9 Resposta 4 Algunhas versións considéranse moi atrasadas e ademáis están asociadas co campo e a poboación non desenvolvida.

10 Pregunta 5 Moitos pensan que é mellor comunicarse en lingua estándar porque esta é a forma desexada de falar, a ensinan na escola, a usan os presidentes, periodistas, os famosos...

11 Resposta 5 Moitos pensan que é mellor comunicarse en lingua estándar porque esta é a forma desexada de falar, ensínana na escola, úsana os presidentes, os xornalistas, os famosos...

12 Pregunta 6 Parece como se o galego quedou na sombra de castelán e a xente xa non o necesita. A pregunta principal é porqué?

13 Resposta 6 Parece como se o galego quedase á sombra do castelán e a xente xa non o necesitase. A pregunta principal é: por que?

14 Pregunta 7 Tamén, non había televisión en galego e non o ensinaban na escola senón impoñían o castelán.

15 Resposta 7 Tampouco había televisión en galego e non o ensinaban na escola senón que impoñían o castelán.

16 Pregunta 8 Precisamente debido a variedad das linguas somos especiales e hai que valoralas.

17 Resposta 8 Precisamente debido á variedade de linguas somos especiais e hai que valoralas.

18 Pregunta 9 Debido a eso, mundo rural mantivo, en xeral, o uso do galego, pero a cidade, ou sexa en zona urbana, é máis castellanizada.

19 Resposta 9 Debido a iso, o mundo rural mantivo, en xeral, o uso do galego, pero a cidade, ou sexa as zonas urbanas, está máis castelanizada.

20 Pregunta 10 Por exemplo podemos imaxinar aguelos que, aínda sabendo e podendo falar non teñen con quen facelo, simple e sinxelamente porque xa ninguén fala a súa lingua ou imaxinamos só que somos ultimos hablantes da súa lingua e que nostra propia lingua muere...

21 Resposta 10 Por exemplo, podemos imaxinar aguelos que, aínda sabendo e podendo falar non teñen con quen facelo, simple e sinxelamente porque xa ninguén fala a súa lingua ou imaxinar que somos os últimos/derradeiros falantes da súa lingua e que a nosa propia lingua morre...

22 Pregunta 11 Pero cada día mais, polo menos que nos saibamos, o galego pouco a pouco ía transformandose nunha lingua que se fala soamente no campo, nunha lingua que non é a lingua que se usa na conversaciones cotiás.

23 Resposta 11 Pero cada día máis, polo menos que nós saibamos, o galego pouco a pouco vai transformándose nunha lingua que se fala soamente no campo, nunha lingua que non é a lingua que se usa nas conversas cotiás.

24 Pregunta 12 Que un país teña unha lingua propia, outorgalle certa importancia, diferéncialle dos demais e ensancha o seu poder cultural.

25 Resposta 12 Que un país teña unha lingua propia, outórgalle certa importancia, diferénciao dos demais e amplía / aumenta/ incrementa o seu poder cultural.