La descarga está en progreso. Por favor, espere

La descarga está en progreso. Por favor, espere

O saber científico.

Presentaciones similares


Presentación del tema: "O saber científico."— Transcripción de la presentación:

1 O saber científico

2 CLASIFICACIÓN DAS CIENCIAS
CIENCIAS FORMAIS LÓXICA E MATEMÁTICAS CIENCIAS EMPÍRICAS Da Natureza Física, Química, Bioloxía.... Humanas e Sociais Historia, Socioloxía, Psicoloxía....

3 *Ver texto; ”fundamentos de las matemáticas” páx 26 apuntes
CIENCIAS EMPÍRICAS CIENCIAS FORMALES Infórmannos sobre a realidade empírica, logo amplían o noso coñecemento sobre o mundo. Teñen contido real: feitos empíricos. Utilizan a linguaxe natural e ordinario. Os seus enunciados poden ser verdadeiros ou falsos. A verdade consiste na contrastación coa experiencia. Non se ocupan da experiencia, logo non nos proporcionan información sobre ela. Teñen contido mental-formal: entes ideais. Utilizan linguaxes simbólicas. Non poden determinar a verdade ou falsidade dun enunciado, senón se se actuou con corrección ou non. É dicir, se existe concordancia coas leis definidas. *Ver texto; ”fundamentos de las matemáticas” páx 26 apuntes

4 OS MÉTODOS DO SABER CIENTÍFICO
INDUCIÓN DEDUCIÓN Vaise do particular (menos información) ao xeral (máis información). Amplía o noso coñecemento do mundo ao proporcionarnos novas informacións Non podemos falar de certeza ou de exactitude científica, senón graos de probabilidade máis ou menos altos. É un razoamento propio das ciencias empíricas. Vaise do xeral, ou de algo xa afirmado, ao particular. Non amplían o noso coñecemento do mundo, pois as novas afirmacións xa estaban implicitamente ditas naquilo do que parto. Podemos falar de exactitude ou de certeza absoluta. ciencias formais.

5 Tódolos os homes son mortais
INDUCIÓN Observación (particular) Xeral Inducción exemplo de razoamento indutivo: Sócrates é mortal Platón é mortal Descartes é mortal Tódolos os homes son mortais

6 Qué condicións debe cumprir unha boa indución?
1) A xeneralización debe estar baseada nun gran número de observacións. 2) As observacións débense repetir nunha ampla variedade de condicións. 3) Ningunha observación debe contradecir a lei universal derivada. *Ver texto páx apuntes

7 exemplo de razoamento dedutivo
DEDUCIÓN Xeral Particular Dedución exemplo de razoamento dedutivo Tódolos humanos son mortais (premisa 1) Tódolos científicos son humanos (premisa 2) Tódolos científicos son mortais (conclusión)

8 O método hipotético deductivo (MHD) en versión “inxenua”:
Problema Hipótese(H) Dedución Consecuencias observacionais (CO) Contrastación empírica das CO

9 Unha boa H debe ser: Adecuada: non debe contradecila evidencia aceptada. Consistente: non debe presentar contradicións internas. Compatible: non debe presentar contradicións externas. Falsable: debe tener CO empíricamente testables.

10 Contrastación empírica das CO
Diverxencia entre as CO e o observado Coincidencia entre as CO e o observado Refutación da H Verificación da H? * Ver ex; 3 b) y 3 c) páx apuntes

11 Desviacións de Urano da órbita prevista (P)
Urano desvíase porque existe un planeta descoñecido que exerce unha forza gravitacional que o desvía (H1) Deducción Se o planeta existe, no momento X debería encontrarse no lugar Y(CO) Contrastación Obsérvase a presencia dun planeta no lugar y e no momento X H1 vese corroborada Corroboración de H1

12 De qué modo o paso do quimo polo duodeno activa ao páncreas? (P)
Mediante unha señal nerviosa (H2) Deducción Si anulamos o sistema nervioso o páncreas non se activará (CO) Contrastación Ao anular o sistema nervioso o páncreas activouse H2 vese falsada Falsación de H2

13 Refutación por modus tollens: un procedemento lóxicamente válido:
a calle estará mollada Si p q Si chove - q a calle non está mollada - p Non chove

14 Verificación por modus ponens: un procedemento lóxicamente NON válido:
a calle estará mollada Si p q Si chove q a calle está mollada Chove p

15 Papel da experiencia na confirmación das teorías
Verificacionismo (Neopositivistas) Falsacionismo(POPPER) Asimetría verificabilidade – falsabilidade Ningunha observación ou enunciado singular pode confirmar unha teoría porque sempre se pode encontrar un que a invalide no futuro, porén, un feito que contradiga ou desminta unha teoría basta para invalidala. Unha teoría é falsa cando atopamos un enunciado observacional que a falsee= da verdade de enunciados singulares óbténse a falsidade de enunciados universais. O valor científico dunha hipótese está na súa resistencia a ser refutada Principio verificación forte; as teorías científicas poden ser verificadas pola experiencia dun xeito concluínte. problema da indución : problema de establecer a verdade de enunciados universais a partir da experiencia, sendo que esta sempre é particular – Principio verificación feble “a inferencia indutiva é probable”. *Ver texto Popper páx 14 apuntes

16 Falsacionismo e progreso
Comprobadas e criticadas A ciencia comeza Hipóteses Falsables OBS. e EXP. H. falsable Problemas á luz dunha teoría H. falsable OBS. e EXP. H. falsable OBS. e EXP. Críticas e probas máis rigurosas H. Con éxito Nunca se pode dicir que unha teoría é verdadeira. Pódese dicir que é superior as súas predecesoras no senso que é capaz de superar probas que falsaron as súas predecesoras.

17 KUHN.RASGOS CARACTERÍSTICOS DA SÚA TEORÍA
Importancia ao papel que desempeñan as caracterísitcas sociolóxicas das comunidades científicas: Contexto de Descubrimento. Visión máis relativista e esceptica da da ciencia. O progreso e a verdade só se poden dar dentro de cada paradigma científico; non son absolutos. O progreso da ciencia ten un carácter revolucionario: Rupturismo fronte a continuismo Relativiza o papel do método hipotetico-dedutivo e rexeita o falsacionismo

18 PROGRESO DA CIENCIA SEGUNDO KUHN.
Ciencia Normal paradigma Crise Preciencia Revolución Nova Ciencia Normal Nova Crise

19 Especificidade das ciencias sociais
Obxecto;”Natureza” =independente da vontade humana Determinista e causal no seu comportamento; Método hipótetico-dedutivo Explicar = consiste en coñecer as causas que o producen Obxecto;Cultura=responde ás vontades humanaso suxeito forma parte do obxecto de estudo. O campo da cultura non é determinista. A capacidade de predicións e xeneralización é menor Mesmo método que o das ciencias naturais? Tradición empírico-analítica Tradición hermeneutica Explicar –comprender-criticar Ciencias Naturais Ciencias Sociais


Descargar ppt "O saber científico."

Presentaciones similares


Anuncios Google