VERB “PARLAR” 1ª Persona.

Slides:



Advertisements
Presentaciones similares
Formas del verbo: nadar
Advertisements

F5 verbo vivir Tercera Conjugación Indicativo
VOZ ACTIVA A) MODO INDICATIVO VERBOS: HABER – auxiliar -, AMAR
VOZ ACTIVA A) MODO INDICATIVO VERBOS: HABER – auxiliar -, AMAR
Práctica con el subjuntivo
Gerundivo Forma no personal del verbo Forma pasiva del verbo
PARTICIPIO: SINTAXIS Forma ADJETIVA del verbo.
EL VERBO.
EJERCICIOS DE PIZARRA Tercera conjugación.
EL VERBO.
EXAMEN VERBOS.
Temer CONJUGAR.
INFORMACIONES MORFOLÓ GICAS DE LAS FORMAS VERBALES
Lèxic: El sentit propi i el sentit figurat
Tema 11, páginas 172,173 y 174 Lengua y Literatura Irene Castellanos
CONJUGACIONES VERBALES
Repaso de todos los tiempos verbales
verbo decir Indicativo
verbo hacer Indicativo
Repaso general de sintaxis. Aspectos que debemos recordar El verbo: el verbo puede entender como la acción ejecutada o la acción de la oración. Por su.
CUADRO DE LA CONJUGACIÓN VERBAL
EL VERBO.
F5 verbo tener Indicativo
Reconocemos y analizamos oraciones subordinadas adverbiales (II) Variedades de la lengua. La oración compuesta (III): Reconocemos y analizamos oraciones.
TEMA 4 EL VERBO.
El uso del verbo auxiliar haber.
VERB “TÉMER” 1ª Persona INFINITIU Simple: témer Compost: haver temut GERUNDI Simple: tement Compost: havent temut PARTICIPI temut, temuda, temuts, temudes.
VERB TENSES En documentos técnicos el número de tiempos verbales es muy limitado. Todos estos tiempos son variantes de las formas básicas del verbo: el.
El pluscuamperfecto. El pluscuamperfecto se usa para describir una acción concluida en el pasado con anterioridad a otra acción también concluida. Cuando.
PRUEBITA 21. FUTURO SIMPLE SUJETOVERBORespuesta YOHACER ELLADECIR NOSOTROSPONER SUJETOVERBORespuesta TÚQUERER USTEDESSABER CONDICIONAL SIMPLE.
Valores del participio
Partir CONJUGAR.
Tema 4. Reconocemos y analizamos subordinadas adverbiales (II)
LA CONJUGACIÓN VERBAL  Verbos regulares / Verbos irregulares  Significado de las desinencias del verbo  Morfemas de tiempo-modo y número-persona  Las.
Los tiempos progresivos El presente progresivo Ejemplos: Estoy caminando por el bosque. Ana está mirando los pájaros en los árboles. Estamos subiendo.
VERBOS.
Verbos Resumen. Modos formas impersonales Indicativo: Certidumbre de los acontecimientos Subjuntivo: Cosas de las posibilidades Imperativo: Ordenes Infinitivo.
highteclearning.wordpress.com English II highteclearning.wordpress.com.
Los tiempos perfectos Todos. ¿Están de acuerdo? Expliquen La situación de la mujer ha mejorado durante los últimos 100 años.
El presente progresivo. El gerundio Un gerundio es un participio presente. Es la forma “-ing” de un verbo. Se forma por quitar la desinencia de un infinitivo.
Verbo auxiliar haber + participio
¿Pretérito imperfecto de subjuntivo del verbo llorar!?
F5 verbo tener Indicativo
Estilo indirecto 1. presente Presente dice que tiene frío Tengo frío
EL VERBO.
Los tiempos verbales del español
F5 verbo comer Segunda Conjugación Indicativo
EL VERB Concepte Persona i nombre El temps Formes no personals
DEPARTAMENT DE FILOLOGIA GREGA UNIVERSITAT DE BARCELONA
He estado tanto tiempo sin contacto con mis raíces que ya no sé quién soy.
INTRODUCCIÓ A L’ESTUDI PILAR GÓMEZ – LLUÍS GONZÁLEZ
EL VERBO no PERSONALES PERSONALES expresan FORMAS PERSONA NÚMERO MODO
OLIMP, Morfologia i sintaxi del GENITIU. Francesc Parreu Alasà,
Expressions de lloc.
Morfologia i sintaxi del Institut Salvador Vilaseca de Reus.
éssers vius o de les coses.
BERTA I ELS TRES DESITJOS
Morfologia Verbal.
F5 verbo vivir Tercera Conjugación Indicativo
Gerundivo Forma no personal del verbo Forma pasiva del verbo
verbo querer Indicativo
VERB “TÉMER”.
VERB “PATIR”.
F5 v e r b o e s t a r Indicativo
Lingua e cultura catalana Unitat 4: habitatge i l’entorn
Imperativo, infinitivo, participio, gerundio 3 Día 24, 16 mar 2018
VERB “PARLAR”.
Morfologia i sintaxi de Institut Salvador Vilaseca de Reus.
Los verbos – el presente
EL VERBO no PERSONALES PERSONALES expresan FORMAS PERSONA NÚMERO MODO
Transcripción de la presentación:

VERB “PARLAR” 1ª Persona

INFINITIU Simple: parlar Compost: haver parlat GERUNDI Simple: parlant Compost: havent parlat PARTICIPI parlat, parlada, parlats, parlades

INDICATIU

PRESENT Jo parle

PRETÈRIT INDEFINIT Jo he parlat

PRETÈRIT IMPERFET Jo parlava

PRETÈRIT PLUSQUAMPERFET Jo havia parlat

PRETÈRIT PERFET SIMPLE Jo parlí

PRETÈRIT ANTERIOR SIMPLE Jo haguí parlat

PRETÈRIT PERFET PERIFRÀSTIC Jo vaig parlar

PRETÈRIT ANTERIOR PERIFRÀSTIC Jo vaig haver parlat

FUTUR SIMPLE Jo parlaré

FUTUR COMPOST Jo hauré parlat

CONDICIONAL SIMPLE Jo parlaria

CONDICIONAL COMPOST Jo hauria parlat