Un manso río, una vereda estrecha, un campo solitario y un pinar, y el viejo puentDía grata soledad. DAS LETRAS GALEGAS 2013 ¿Qué es soledad? Para llenar.

Presentación del tema: "Un manso río, una vereda estrecha, un campo solitario y un pinar, y el viejo puentDía grata soledad. DAS LETRAS GALEGAS 2013 ¿Qué es soledad? Para llenar."— Transcripción de la presentación:

1 Un manso río, una vereda estrecha, un campo solitario y un pinar, y el viejo puentDía grata soledad.
DAS LETRAS GALEGAS 2013 ¿Qué es soledad? Para llenar e El mundo basta a veces un solo pensamiento. Por eso hoy, hartos de belleza, encu entras el puente, el el río y pinar desiertos

2 NO DÍA DAS LETRAS GALEGAS 2013
HOMENAXE A ROBERTO VIDAL BOLAÑ “Vidal Bolaño centraba a súa atención nos marxinados, nos peor tratados pola sociedade” DÍA DAS LETRAS GALEGAS 2013 no NO DÍA DAS LETRAS GALEGAS 2013

3 Escolle e goza

4 17 de maio e DÍA DAS LETRAS GALEGAS 2013 Proxecto lector 4

5 Rosalía de Castro Día das letras galegas 1963
Rosalía de Castro Día das letras galegas 1963 Manuel Rodríguez Castelao Día das letras galegas 1964 Eduardo Pondal Día das letras galegas 1965 Florentino López Cuevillas Día das letras galegas 1968 Francisco Añón Paz Día das letras galegas 1966 Manuel Curros Enríquez Día das letras galegas 1967 Antonio Noriega Varela Día das letras galegas 1969 Marcial Valladares Núñez Día das letras galegas 1970 Gonzalo López Abente Día das letras galegas 1971

6 Valentín Lamas Carvajal Día das Letras galegas 1972
Xoan Vicente Viqueira Día das letras Galegas 1974 Valentín Lamas Carvajal Día das Letras galegas 1972 Manuel Lago González Día das letras galegas 1973 Xoan Manuel Pintos Día das letras Galegas 1975 Ramón Cabanillas Enríquez Día das letras Galegas 1976 Antón Vilar Ponte Día das letras Galegas 1977 Alfonso X “O Sabio” Día das letras Galegas 1980 Manuel Antonio Pérez Día das letras Galegas 1979 Antonio López Ferreiro Día das letras Galegas 1978

7 Vicente Martínez Risco Día das letras Galegas 1981 Luis Amado Carballo
Manuel Leiras Pulpeiro Día das letras Galegas 1983 Armando Cotarelo Valledor Día das letras Galegas 1984 Antón Losada Diéguez Día das letras Galegas 1985 Aquilino Iglesias Alvariño Día das letras Galegas 1986 Celso Emilio Ferreiro Día das letras Galegas 1989 Francisca Herrero Garrido Día das letras Galegas 1987 Ramón Otero Pedrayo Día das letras Galegas 1988

8 Martín Codax, Johan de Cangas e Meendinho
Luis Pimentel Día das letras Galegas 1990 Fermín Bouza-Brey Día das letras Galegas 1992 Álvaro Cunqueiro Mora Día das letras Galegas 1991 Rafael Dieste Día das letras Galegas 1995 Luis Seoane López Día das letras Galegas 1994 Eduardo Blanco-Amor Día das letras Galegas 1993 Martín Codax, Johan de Cangas e Meendinho Día das letras Galegas 1998 Ánxel Fole Día das letras Galegas 1997 Xesús Ferro Couselo Día das letras Galegas 1996 8

9 Xosé María Álvarez Blázquez
Ramón Piñeiro lópez Día das letras Galegas 2009 Uxío Novoneyra Día das letras Galegas 2010 Xosé María Álvarez Blázquez Día das letras Galegas 2008 Valentín Paz Andrade Día das letras Galegas 2012 Lois Pereiro Día das letras Galegas 2011 Roberto Vidal Bolaño Día das letras Galegas 2013

10 ANTES QUE TI FOSES VIAXEIRO
Cando veñas ó norte, non preguntes Por unha casa vella; Pola sombra de seu, nas calexas deitada Como se deita o inverno Con derrotados meses sobre o mundo e as choivas.

11 Esa flor que pousabas no vértice lizgairo dos teus días que
Esa flor que pousabas no vértice lizgairo dos teus días que. eran tamén os meus -se mo concedes- e era un perigo audaz, un tanto doce, deixala alí, invocala a través da canción dos solitarios ou das grandes derrotas; esa flor

12 Adiós, ríos; adiós, fontes; adiós, regatos pequenos;
adiós, vista dos meus ollos: non sei cando nos veremos. Miña terra, miña terra, terra donde me eu criei, hortiña que quero tanto, figueiriñas que prantei, prados, ríos, arboredas, pinares que move o vento, paxariños piadores, casiña do meu contento, muíño dos castañares,

13 i eu non me acordo xa si era aquel cravo de ouro, de ferro ou de amor.
Unha vez tiven un cravo cravado no corazón i eu non me acordo xa si era aquel cravo de ouro, de ferro ou de amor. Sóio sei que me fixo un mul tan fondo, que tanto me atormentou, que eu día e noite sin cesar choraba cal choróu Madalena na Pasión. Señor, que todo o podedes -pedinlle unha vez a Dios-, daime valor para arrincar dun golpe cravo de tal condición. E deumo Dios, e arrinqueimo, Mais…¿Quen pensara?… Despóis xa non sentín máis tormentos