Descargar la presentación
La descarga está en progreso. Por favor, espere
1
LINGVA LATĪNA PER SE ILLVSTRĀTA
CAPITVLVM ALTERVM ET VICESIMVM CAVE CANEM
2
TEMAS VERBALES PRESENTE PERFECTO SUPINO scrib-ere scrips-isse
script-um esse Formas principales inf. pres. act. inf. perf. act. inf. perf. pas. El tema de supino se forma añadiendo una t al tema de presente (que puede modificarse fonéticamente: bt > pt). Sirve, como raíz, para formar el participio de perfecto y el de futuro. En los enunciados (en el margen de los capítulos del libro): En los verbos transitivos aparecerán las formas principales de cada verbo: dicere dixisse dictum (esse) En los verbos deponentes se darán las formas pasivas: loquī locūtum esse (infinitivo de presente y de perfecto) En los verbos intransitivos, sin embargo, no estará la forma pasiva (infinitivo de perfecto), ya que no existe para este tipo de verbos: posse potuisse
3
IRREGULARIDADES EN EL TEMA DE SUPINO
En los temas en ē: la ē cambia en i terrē-, terri-t- scrib-, scrip-t- (b > p, sorda como la t) Asimilación claud-, claus- (dt > tt > ss > s) IRREGULARIDADES EN EL TEMA DE PERFECTO En los temas en ē: la ē cambia en u iacēo, iacuisse scribere, scripsi, scriptum dico, dixi, dictum Perfectos en -s emere, ēmisse, ēmptum venīre, vēnisse Alargamiento vocálico scindere, scidisse, scissum rumpere rupisse ruptum Pérdida de n o m Reduplicación de sílaba en perfecto pellere, pepulisse, pulsum Sin cambios solvere, solvisse, solūtum
4
SUPINO Con verbos de movimiento para expresar finalidad. SUPINO I
en -tum SUPINO II en -tū Modifica adjetivos como facilis y difficilis Ego non venio villam oppugnātum sicut hostis, nec pecuniam postulātum venio. Nomen meum non est facile dictū: Tlepolemus nominor.
5
PRONOMBRE ISTE, ISTA, ISTUD
SINGULAR PLURAL MASCULINO FEMENINO NEUTRO NOMINATIVO iste ist-a istud ist-ī ist-ae ACUSATIVO ist-um ist-am ist-ōs ist-ās GENITIVO ist-īus ist-ōrum ist-ārum DATIVO ist-īs ABLATIVO ist-ō ist-ā Iste canis ferox me intrāre non sinit. = ille canis apud te
6
HIC, HAEC, HOC + -NE Hic-i-ne? Hicine canis te terruit? haec-i-ne?
hoc-i-ne? Después de SI y NUM el pronombre interrogativo QUIS se convierte en indefinido = aliquis, aliquid. Si quis villam intrāre vult, ianuam pulsat et extrā ianuam exspectat. Num quis hic est? Num quis hanc aperit iānuam? Heus tu, ianitor! Quin aperis? Dormisne? = cur non? Num quid tecum fers?
7
EXTRĀ/INTRĀ + acusativo
VALOR DEMOSTRATIVO DEL RELATIVO DESPUÉS DE PAUSA ferre fer-o fer-s fer-t fer-i-mus fer-tis fer-u-nt (ianitōri); qui statim epistulam prehendit et in atrium ad dominum suum fert. Admitte me sub tectum, ianitor -amābo te! SUB + abl./ac. = rogo te sub tectō esse sub tectum ire EXTRĀ/INTRĀ + acusativo Ianitor intrā ianuam sedet cum cane suō.
8
ABLATIVO DE MATERIA ABLATIVO ABSOLUTO
Anuli quibus digiti ornantur non ex ferrō, sed ex aurō facti sunt (= ferreus) (= aureus) ABLATIVO ABSOLUTO Con participio de presente Ianitōre dormiente, canis vigilans ianuam custōdit. (= dum ianitor dormit) Con participio de perfecto Cane vinctō, tabellarius tandem intrat. (= postquam canis vinctus est)
Presentaciones similares
© 2025 SlidePlayer.es Inc.
All rights reserved.