Literatura siglo XX España

La generacion del Un nuevo concepto de España: Spanje op de kaart gezet worden in Europa. Voor anderen een vernieuwing van de traditionele Spanje. 2. Op zoek gaan naar de essentie van Spanje: het landschap. De echte Spanjaard met zijn landschap worden onderwerp in romans en essays:

Vertegenwoordigers: 1.Unamuno y Baroja. (Vascos) 2.Azorín (Levante) 3. Antonio Machado ( Andaluz): Campo de Castilla. 4. Valle Inclán ( gallego ): Complexe ideologie t.a.v. de impotentie om verstand (la razón) en het geloof bij elkaar te brengen. Van existentiële aard.

Eigenschappen Ze bestuderen en vastleggen een Spaanse realiteit op een bijna wetenschappelijke manier. Stijl is sober en eenvoudig. Geobsedeerd met reflectie, gebruiken Nietsche als voorbeeld, behoorlijk existentialistisch.

Generación del 27: Begint einde jaren 20 en groeit gedurende de jaren 30. El más conocido es Federico García Lorca: Hij geeft een volksgevoel van Spanje d.m.v. zijn gedichten en theaterstukken. Pablo Neruda, Octavio Paz werden door deze generatie beïnvloedt.

Meer van generación del 27: a) Subjective poesïe: de mens in conflict met de buitenwereld. b) Roman: Een realistische houding Met neiging tot objectiviteit en maatschappelijk doel.

La poesía del 27” Koesteren bewondering voor middeleeuwse poëzie. Bewondering voor Gongora. Sommigen volgen de “cultismos” en anderen richten ze zich op een soort van volkspoëzie. Er onstaat een mix tussen lo… “popular”, “ lo culto”, “lo puro”, “lo humano”, “lo español”, “lo un universal”, “la tradición”, “la renovación”.

Federico García Llorca ( ) Geboren in Granada. Onderhoud relaties met Dalí en Buñuel. Hoofd van de Gen. del 27. Duale persoonlijkheid: a)vitaal, sympatiek b)Pijn, ontevredenheid, en een zekere frustratie.

Thema’s van Llorca: Tragische bestaan en lot. De onmogelijkheid tot worden wat je wilt of krijgen wat je wilt. Gypsiewereld: Los gitanos Frustratie Filosofische introspectie Passie en perfectie voor: tekenen van humanisme en het purisme in stijl en esthetiek. Gebruikt symbolen als cryptische taal. Groen bv. Symboliseert de dood.

Obras: werk Theater Bodas de sangre Yerma La casa de Bernarda de Alba Waar vrouwen een centrale rol spelen in conflicten van passie en sociale conventies. Poëzie: Poema del Cante Jondo Poeta en Nueva York Romancero Gitano

EL BOOM LATINOAMERICANO

¿Qué es el Boom? Vanaf de tweede helft van siglo XX. Gaf europese erkenning aan zuidamerikaanse schrijvers. De romans van el Boom zijn gekenmerkt door de technische innovaties innovaciones en la narrativa, zoals el realismo mágico.

El Realismo Mágico La narrativa beschrijft onwerkelijke dingen en gebeurtenissen alsof het normaalste zaak van de wereld is of juist is iets normaals of dagelijks. Vernieuwing van de taal en van de technieken om te shcrijven. De verhalen gaan meestal over iets dat iets dat daadwerkelijk had kunnen gebeuren.

Er worden rare fantastische, magische of legendarische elementen aan toegevoegd. Het kan gaan over mytische dorpen of plekken die bestaan dankzij de verbeelding en de speculatie van de personages. Het is soms moeilijk te onderscheiden wat het reele van het irreele, de oorspronkelijke dingen en de verzonnen dingen.

Autores El Boom distinguió dos grupos de escritores: En el primer grupo se distinguen: Gabriel García Márquez (Colombiano) Mario Vargas Llosa (Peruano) Julio Cortázar (argentino) Carlos Fuentes (mexicano) Jorge Luis Borges (argentino) Ernesto Sábato (argentino) Alejo Carpentier (cubano)

Thema’s: Een fusie van: reële /irreël, ideaal /fantastisch Een andere soort Literatuur creëren, aangepast aan de moderne veranderingen van de tijd: de moderne wereld (van toen), het oplossen van mórele, psychologische en sociale dilemma’s.

Características: Una de las principales características de la forma de escribir de García Márquez, es el realismo mágico, waar hij wonderbaarlijke gebeurtenissen met realistische elementen samen laat komen.

Cien años de Soledad La obra, en la que trabajó más de veinte años, recrea a través de la saga familiar de los Buendía la peripecia histórica de Macondo, pueblo imaginario que es la proyecciónde su propio pueblo natal y al tiempo, de su país y su continente. De perfecta estructura circular, el relato alza un mundo propio, recreación mítica del mundo real de Latinoamérica que ha venido en llamarse «realismo mágico», por el encuentro constante de elementos realistas con apariciones y circunstancias fantasiosas.